غـم بـپاید که دگر موکب یـار آمده است           گـلعذاری که بود رشک بهار آمده است

موج دریای کرم گـوهـری آورده برون           کز فروغش همه دلها به قرار آمده است

ز گـلـستان بـقا، یک گـل بـی خـار دگـر           از ره لطف به منـزلگـه خار آمده است

نور او پیش تر از خـلـقت این عالم بود           عالم از یمن قدومش چو غبار آمده است

لـیـک در هـفــدهــم مــاه ربــیــع الاول           پرده از چهره این مه به کنار آمده است

نور زهر است که پـرتو فکـنـد بار دگر           شاخ طوبی است، دگر باربه بارآمده است

آمـد آن شـاه کـه از قــدرت دانــایــی او           لشکر کفر و جهالت به فـرار آمده است

بـهـر آزادی و خـوشبـخـتـی ابـنـاء بشر           شـشمین اخـتـر مسـعـود تـبار آمده است

صابر و فاضل و طاهر لقب مشهورش           لیک بیش ازهمه صادق به شمارآمده است

جـعـفـری نام شده مذهب اثـنی عـشـری           چون که اومظهری ازهفت وچهارآمده است

غرق امواج گنه کی شود این کشتی دل           که چنین موج شکن کوه وقار آمده است

وقت آن شد که حسان عرض کنی حاجت خویش           چون که سلطان کرم بهر نثار آمده است